"3 წლიანი განათლება არ მიმიღია პარიზში, მაგრამ ..." - პიტო სეთურიძე ტატუს ხელოვნებაზე, "მასტერშეფსა" და კონკურენტებზე
ტატუ-არტისტი, დიზაინერი, მოდელი და უკვე მზარეული - პიტო სეთურიძეს, "მასტერშეფის" გამორჩეულ მონაწილეს თბილისის სხვადასხვა წრეებში კარგად იცნობენ. ის ქალაქის საუკეთესო ტატუს ოსტატებს შორისაც სახელდება, თუმცა "მასტერშეფის" შემდეგ გაცილებით მეტმა ადამიანმა გაიცნო.
მისი ეკრანზე გამოჩენა ყოველთვის აზრთა სხვადასხვაობას იწვევს. ზოგს მისი გარეგნობა აღიზიანებს, ზოგს ის, რომ კონკურენტების მიმართ კრიტიკას ღიად გამოხატავს და ზოგჯერ, საკმაოდ ცინიკურადაც.
რეალურად რა ხდება „მასტერშეფის“ გადაღებების დროს და რა დამოკიდებულება აქვს კონკურენტების მიმართ პიტო სეთურიძეს AMBEBI.GE-სთან მისი ინტერვიუდან შეიტყობთ:
- პირველი ტატუ როდის გაიკეთე?
- 13 წლის ვიყავი და მერე ძალიან ვინანე. აშკარად ცუდად გამიკეთეს, ხელს რომ ვხრიდი, ფორმა ეცვლებოდა. მერე გადავიკეთე. ჩემი გამოცდილებით, სხვებსაც ვურჩევ, რომ პატარა ასაკში ტატუს გაკეთებისგან თავი შეიკავონ და მხოლოდ მას შემდეგ დაიხატონ თუ დაიწერენ რამე, როცა მათი გემოვნება ასე თუ ისე ჩამოყალიბებული იქნება. ახლა 30 ტატუ მაქვს და ალბათ, ამაზე არ გავჩერდები.
იმდენად მომწონდა ტატუების კეთება, რომ ძალიან მინდოდა, თავადაც გამეკეთებინა. თავიდან მეგონა, რომ არ გამომივიდოდა, მაგრამ იმაზე მარტივი აღმოჩნდა, ვიდრე მეგონა.
ახლა ყველაფერი ხელმისაწვდომია, ინტერნეტით ყველაფრის სწავლა შეგვიძლია. მეც უამრავი რაღაც წავიკითხე ტატუს ხელოვნებაზე, სპეციფიკაზე, აპარატიც შევიძინე და მეოთხე წელია ამ საქმით ვარ დაკავებული. ძირითადად, ჩემს ესკიზებზე ვმუშაობ, ვაკეთებ მხოლოდ იმას, რაც მეც მომწონს, რადგან არ მინდა, ეს საქმე სავალდებულოდ და რუტინად გადაიქცეს, როგორც ხდება ხოლმე.
- რთული აღმოჩნდა ამ სფეროში თავის დამკვიდრება?
- სხვათაშორის, არა. ამ სფეროში არავინ არ იყო ისეთი, ვინც საკუთარ ესკიზებზე მუშაობდა. ჩვეულებრივ, საკუთარ ხელობას ყიდიან და არა ნამუშევრებს. მე კი ყოველთვის საკუთარ ესკიზებზე მუშაობა მიტაცებდა, ამიტომ რომ მივხვდი, საკუთარი ნიშა შემეძლო მქონოდა, საქმე დავიწყე. ასევე, აქამდე ძალიან ერიდებოდნენ ფერებს, მე კი ფერად ესკიზებზე დავიწყე მუშაობა.
- როგორც ვიცი, ხშირად მოგზაურობ. ყველაზე მეტად რომელი ქვეყანა გიზიდავს?
- მიუხედავად იმისა, რომ ევროპის 15 ქვეყანაში ვარ ნამყოფი, აზიის ქვეყნები უფრო მიზიდავს. ინდოეთმა მოახდინა ჩემზე ძალიან დიდი შთაბეჭდილება. მზე, ზღვა და პალმები უფრო ჩემია, ვიდრე ყინვა და ქურთუკები. ეს ჩემს შემოქმედებაზეც ისახება. მაგალითად, ჩემი ერთ-ერთი საყვარელი ტატუ წითელი დრაკონია, რომელიც ხელზე მაქვს.
- კულინარიით როდის დაინტერესდი?
- კულინარია ჩემს ცხოვრებაში მაშინ შემოვიდა, როდესაც ბებია გარდამეცვალა და აღარავინ დარჩა, ვინც საჭმელს მომიმზადებდა. საჭმელს რომ ვუკვეთავდი, არასოდეს მოდიოდა ისეთი, როგორიც მე მინდოდა. მერე ჩემი ფანტაზიით დავიწყე პროდუქტების ერთმანეთში შერევა, ინტერნეტში რეცეპტების კითხვა და ნელ-ნელა განვვითარდი. ზოგადად, ძალიან მიყვარს ხელით მუშაობა სხეულზე, ტყავზე, ნაჭერზე, ხეზეც თუ მეტალზეც.
კულინარია მედიტაციას მაგონებს. ერთ კონკრეტულ მომენტზე კონცენტრირდები, სხვა ყველა ფიქრი იშლება. ეს პატარ-პატარა მედიტაციები ძალიან კარგი საშუალებაა, რომ ცოტა ხნით ყველაფერს მოწყდე.
- "მასტერშეფში“ მონაწილეობა რატომ გადაწყვიტე?
- ჩემი ცოდნის გაღრმავება და გამოცდილების მიღება მომინდა. ვიფიქრე, რატომაც არა? კვირაში ოთხი დღე მთლიანად ამ პროექტზე ვარ გადართული, სულ რეცეპტებზე ვფიქრობ. თუ რაღაცას ვიწყებ, ბოლომდე თავდაჯერებული ვარ. ვფიქრობ, იმისთვის, რომ ჩვენი მიზნები და ოცნებები რეალობად იქცეს, საკუთარი თავის რწმენა აუცილებელია. შეიძლება სამწლიანი განათლება არ მიმიღია პარიზში თუ თბილისში, მაგრამ ახლა ვიღებ ცოდნას და ვცდილობ, კრეატიული ვიყო. იხილეთ გაგრძელება...