როგორ უნდა შევარჩიოთ სწორად ყველი კერძებისთვის
თანამედროვე დიასახლისები აუცილებლად უნდა ერკვეოდნენ ყველის სახეობებში. გასაგებია, რომ 2000 სახეობის პროდუქტის ცოდნა ფრანგული რესტორნის შეფმზარეულის გარდა არავის მოეთხოვება, მაგრამ ზედაპირული ცოდნა მაინც საჭიროა. ძირითადად, მოყვარული მზარეული-დიასახლისები უფრო მარტივად უდგებიან ყველის შერჩევას. მაგალითად, პიცისთვის უმეტესობა მაგარი ყველის სახეობებს იყენებს, თუმცა იტალიელებს ეს ნამდვილად არ მოეწონებათ და არ მიესალმებიან ასეთ ინიციატივას. ერთი მხრივ, მთავარია კერძი გემრიელი იყოს და რა მნიშვნელობა აქვს, კერძს როგორ ყველს მოურთავ. გურმანები ამ საკითხს გაცილებით კრიტიკული თვალით უყურებენ. ამიტომ გთავაზობთ რჩევებს ამ სფეროში:
პიცა
ხმელთაშუა ზღვის ქვეყნების მცხოვრებლებიდარწმუნებული არიან, რომ მოცარელას გარეშეპიცა დაემსგავსება ჩვეულებრივ ღია ღვეზელს. საქმეის არის, რომ ეს ყველი კარგად დნება და იწელება, მაგრამ არ იღვენთება და ღუმელში ცოტა დიდხანსაცრომ დავტოვოთ, ნაზი და რბილი რჩება. დამდნარიმოცარელა მობრაწულ კანს იკეთებს, მაგრამრეზინივით არასოდეს გახდება.
პასტა
იტალიურ პასტას ყველაზე მეტად უხდება პარმეზანი, რომელიც გამოირჩევა მკვეთრიარომატით და ნიგვზისა და ხილის ელფერიანიპიკანტური გემოთი. რადგანაც პარმეზანი ძალიანმაგარია, მისი გამოყენება შეიძლება თხლად ნათალიბურბუშელის სახით, ან ქაღალდივით მოჭრილი დაკერძზე ძალიან ეფექტურად გამოიყურება.
ლაზანია
ლაზანია გემრიელი გამოდის პარმეზანითა და რძის შრატიდან დამზადებული ნაზი რიკოტით. ამკერძისათვის უნდა ავიღოთ ახალი რიკოტა კარაქისმოტკბო გემოთი, ვინაიდან გაჩერებული ყველიმაგრდება და გემოვნური თვისებები ეცვლება.
ბერძნული სალათა
ბერძნული სალათა ფეტას გარეშეწარმოუდგენელია. ფეტა აუცილებელი ინგრედიენტია სხვა ბერძნულ სალათებსა და ბოსტნეულის საუზმეულში. მარილიან ფეტას აქვს რბილი და მკვრივი სტრუქტურა, რის გამოც ყველის პატარა ნაჭრები ფენებიან კერძებში ინარჩუნებენ ფორმას.
ფონდიუ
ფონდიუს ამზადებენ ცხიმიანი შვეიცარიულიყველით "გრუერი", რომელიც მშვენივრად დნება, ხოლო ხილისა და ნიგვზის ტონები ფონდიუსსასიამოვნო, ნატიფ გემოს ანიჭებს. ყველის მცოდნეები გვირჩევენ, გრუერს დავუმატოთ ცნობილი ყველი ემენტალი, რომელიც მის გემოს გაამდიდრებსდა გააუმჯობესებს.
კერძისათვის ყველის არჩევა მთელი ხელოვნებაადა მთავარი კი არის, რომ ავითვისოთ რამდენიმეუბრალო პრინციპი: ნაზი ტექსტურის რბილი ნაღების ყველისსახეობები (ბრი, კამემბერი, სმოლენსკი) კარგიატოსტებში, პურთან, ღვინოსა და ხილთან ერთად.განსაკუთრებით კარგად ეხამება ვაშლს, მსხალს, ატამს და ყურძენს.
ნახევრად მაგარი ყველის სახეობები (ედამი,გაუდა, ჰოლანდიური, კოსტრომული) კარგად დნებადა ხშირად გამოიყენებენ ცხობის დროს. ეს ყველიუხდება სნეკებს, დესერტებს და ხილს.
თხის რძის ყველის სახეობები (President Rondele,chevre, suagnon) კარგად მიდის სოკოსა და ხორცისსალათებთან, ცხელ კერძებსა და წვნიანებში. ზოგჯერგამოიყენებენ გრილზე მომზადებულ კერძებთანაც.
ობიანი ცისფერი ყველი (როკფორი, დონაბლუ,გორგონზოლა) საუკეთესო ვარიანტია სალათებში,კრეკერებთან, ხილთან, დესერტებსა და ძვირფასღვინოებთან ერთად.
მაგარი ყველი (ემენტალი, პარმეზანი, ჩედერი) გამოიყენება ბუტერბროდებში, მობრაწულაზე, პიცაზე, ჟულიენსა და ფონდიუში.
მდნარი ყველი უხდება წვნიანებს, ბუტერბროდებს, სოუსებს, სალათებსა და საუზმეულს.ყველისა და ციტრუსების შეხამება არ არის კარგი ვარიანტი, ვინაიდან ციტრუსების მკვეთრი გემო ანეიტრალებს ყველის თაიგულს. სამაგიეროდ, კარგად ეხამება ყველი თხილეულსა და ჩირებს.
ცისფერ ობიან ყველს კი არომატის გასაძლიერებლად გურმანები წვეთ თაფლს უმატებენ.
რაც შეეხება ყველისა და ღვინის შეხამებას, ახალი ყველი და ახალი ღვინო კარგად ერწყმისერთმანეთს. როკფორი უხდება ტანინიან ღვინოს დაპორტვაინს, ხოლო რბილი ცხიმიანი ყველი ცქრიალაღვინოსა და შამპანურს.