"მისი თესლი კანადიდან გამოვიწერე, დღეში 15 კილოს იმატებს... საჭმელად ამას არავინ იყენებს, ახლა 500 კილოზე მეტია" - ზუგდიდში მოყვანილი გიგანტური გოგრის ამბავი - Gemrielia.ge

"მისი თესლი კანადიდან გამოვიწერე, დღეში 15 კილოს იმატებს... საჭმელად ამას არავინ იყენებს, ახლა 500 კილოზე მეტია" - ზუგდიდში მოყვანილი გიგანტური გოგრის ამბავი

რამ­დე­ნი­მე წლის წინ, მახ­სოვს, სო­ფელ მარ­ტყოფ­ში მო­იყ­ვა­ნეს 3 გი­გან­ტუ­რი გოგ­რა, რო­მელ­ზეც ვწერ­დი კი­დეც, მაგ­რამ მათ­გან ამ­ხე­ლა არც ერთი ყო­ფი­ლა. ეს ნამ­დვი­ლი გი­გან­ტია, - 500 კი­ლოგ­რამ­ზე მე­ტია და რაც მთა­ვა­რია, ზრდას ჯერ კი­დევ აგ­რძე­ლებს. ზღაპ­რუ­ლი და ჯა­დოს­ნუ­რი გა­რეგ­ნო­ბა აქვს. ინ­ტერ­ნეტ­ში გი­გან­ტუ­რი გოგ­რის ვი­დე­ო­ებს დიდი გა­მოხ­მა­უ­რე­ბა მოჰ­ყვა.

"ჩერ­ნო­ბი­ლი­და­ნაა? კვა­ხი 500 კილო კი არა, 50 კი­ლომ­დეც არ იზ­რდე­ბა სა­ქარ­თვე­ლო­ში და თა­ნაც სა­მეგ­რე­ლო­ში" - წე­რენ გა­ო­ცე­ბუ­ლი ინ­ტერ­ნეტ­მომ­ხმა­რებ­ლე­ბი სოცქსელ­ში გავ­რცე­ლე­ბულ ვი­დე­ოს კო­მენ­ტა­რებ­ში.

მისი მომ­ყვა­ნი ირაკ­ლი ჯღარ­კა­ვაა, ზუგ­დი­დის რა­ი­ო­ნის სო­ფელ ახალ­სოფ­ლი­დან, რო­მე­ლიც AMBEBI.GE-ს გი­გან­ტუ­რი გოგ­რის ამ­ბავს უყ­ვე­ბა:

- ამ გოგ­რის თეს­ლი არ არის ქარ­თუ­ლი, არც ჰიბ­რი­დია, უბ­რა­ლოდ, ასე­თი ჯი­შია - ატ­ლან­ტი­კუ­რი გი­გან­ტი ჰქვია. თეს­ლი კა­ნა­დი­დან გა­მო­ვი­წე­რე. იქ ხალ­ხს ასე­თი გი­გან­ტუ­რი პრო­დუქ­ტის მოყ­ვა­ნა ჰო­ბად და სა­მოყ­ვა­რუ­ლო სპორ­ტა­დაც კი აქვთ ქცე­უ­ლი. შე­ჯიბ­რე­ბე­ბი იმარ­თე­ბა, ატა­რე­ბენ ფეს­ტი­ვა­ლებს. ყვე­ლა­ზე დიდი მსოფ­ლიო რე­კორ­დი, რაც გი­გან­ტუ­რი გოგ­რის მოყ­ვა­ნის კუ­თხით და­ფიქ­სი­რე­ბუ­ლა - 1247 კი­ლოგ­რა­მია. სა­ერ­თოდ, ბოლო 10 წე­ლია, აგ­რო­ნო­მი­უ­ლი თე­მე­ბი ძა­ლი­ან მი­ზი­დავს, მომ­წონს, ფაქ­ტობ­რი­ვად ჩემი ჰო­ბია. ამ გოგ­რის შე­სა­ხებ ინ­ფორ­მა­ცი­ას 3 წლის წინ ინ­ტერ­ნეტ­ში წა­ვა­წყდი. და­მა­ინ­ტე­რე­სა, იქ­ნებ მეც გა­მო­მი­ვი­დეს-მეთ­ქი. კა­ნა­და­ში იქა­უ­რებს და­ვე­კონ­ტაქ­ტე, რომ­ლებ­მაც თეს­ლი გა­მო­მიგ­ზავ­ნეს. შარ­შან პირ­ვე­ლი მცდე­ლო­ბა თბი­ლის­ში, ჩემს აი­ვან­ზე მქონ­და. დავ­თე­სე, ნერ­გი გავ­ზარ­დე, მაგ­რამ ის პირ­ვე­ლი მცდე­ლო­ბა არ გა­მო­მი­ვი­და, რად­გან აი­ვან­ზე მის­თვის შე­სა­ბა­მი­სი პი­რო­ბე­ბი არ მქონ­და. მცე­ნა­რემ პა­ტა­რა ნა­ყო­ფი გა­მო­ი­ტა­ნა, თუმ­ცა შემ­დეგ ქარ­მა და­მიმ­ტვრია. მერე ზრდა შე­ა­ჩე­რა და მცე­ნა­რე მოკ­ვდა.

- მაგ­რამ წელს ისევ სცა­დეთ და­გე­თე­სათ?

- რა თქმა უნდა. წელს სო­ფელ­ში აპ­რილ­ში ჩა­მო­ვე­დი, ერთი ცალი ჩი­თი­ლი გა­მო­ვიყ­ვა­ნე. და­თეს­ვი­დან ერთი თვე შე­ნო­ბა­ში, ხე­ლოვ­ნუ­რი გა­ნა­თე­ბის ქვეშ მქონ­და, რად­გან გა­რეთ სი­ცი­ვე იყო და ღია გრუნ­ტში ვერ გა­დამ­ქონ­და. არ და­მიკ­ლია მოვ­ლა, პატ­რო­ნო­ბა, ყუ­რა­დღე­ბა, შრო­მა... სა­ნამ ღია გრუნ­ტში გა­და­ვი­ტან­დი, ნი­ა­დაგ­ში ბი­ო­ლო­გი­უ­რი სა­სუ­ქი შე­ვი­ტა­ნე და სა­ერ­თოდ, ყვე­ლა­ფე­რი ის, რაც სა­ჭი­რო იყო...განაგრძეთ კითხვა