საზამთროს მურაბისთვის შე­ვარ­ჩი­ოთ სქელ­ქერ­ქი­ა­ნი სა­ზამ­თ­რო. ქერქს უნ­და მო­ეჭ­რას გა­რე­თა მწვა­ნე და ში­და, ვარ­დის­ფე­რი ნა­წი­ლი, და­იჭ­რას რომ­ბე­ბად და და­იჩხ­ვ­ლი­ტოს. შემ­დეგ უნ­და ჩა­ი­ყა­როს კი­რი­ან წყალ­ში, 2 სა­ა­თის გან­მავ­ლო­ბა­ში. რო­დე­საც სა­ზამ­თ­როს ქერ­ქე­ბი გა­მაგ­რ­დე­ბა, გამ­დი­ნა­რე წყალ­ში გა­ი­რეცხე­ბა და წყალ­ში 2-3 წუ­თის გან­მავ­ლო­ბა­ში თავ­და­ხუ­რუ­ლი წა­მო­დუღ­დე­ბა. ეს პრო­ცე­დუ­რა კი­დევ ერ­თხელ მე­ორ­დე­ბა. ამის შემ­დეგ სა­ზამ­თ­რო უნ­და წა­მო­დუღ­დეს შა­ბი­ან წყალ­ში. ამის შემ­დეგ დაჭ­რი­ლი ქერ­ქე­ბი კი­დევ უნ­და წა­მო­ვა­დუ­ღოთ მდუ­ღა­რე წყალ­ში. სულ ბო­ლოს სა­ზამ­თ­როს ეს­ხ­მე­ბა იმ­დე­ნი წყა­ლი, რომ და­ი­ფა­როს, ემა­ტე­ბა შა­ქა­რი და იხარ­შე­ბა. სა­ნე­ლებ­ლე­ბად ყვე­ლა­ზე ხში­რად გა­მო­ი­ყე­ნე­ბენ ილს, ჯავ­ზ­სა და ვა­ნილს. საზამთროს მურაბა მზადაა! არ­სე­ბობს სა­ზამ­თ­როს მუ­რა­ბის შე­და­რე­ბით მარ­ტი­ვი ვა­რი­ან­ტი, რო­მე­ლიც სო­და­ში გა­მო­ყავთ. ასე­ვე გავ­რ­ცე­ლე­ბუ­ლია სა­ზამ­თ­როს ჯე­მიც, რო­მე­ლიც ხორ­ც­სა­კეპ მან­ქა­ნა­ში გა­ტა­რე­ბუ­ლი სა­ზამ­თ­როს ქერ­ქი­სა­გან მზად­დე­ბა და ხუმ­რო­ბით “სა­ზამ­თ­როს ხი­ზი­ლა­ლა­საც” უწო­დე­ბენ. გარ­და მუ­რა­ბი­სა, ცნო­ბი­ლია ქორ­ფა სა­ზამ­თ­როს მწნი­ლი, რო­მე­ლიც უფ­რო აღ­მო­სავ­ლეთ სა­ქარ­თ­ვე­ლო­შია გავ­რ­ცე­ლე­ბუ­ლი.